Bilinen Adı: The Throne (İngilizce ismi)
Yönetmen: Lee Joon-Ik
Yazar: Park Jo Chul-Hyun, Oh Seung-Hyun, Lee Song-Won
Süre: 125 dakika
Vizyon Tarihi: 16 Eylül 2015
Oyuncular:
Joseon Tarihi'nin en bilinmezli en acıklı olaylarından biri Velihat Prens Sado'nun hikayesinin anlatıldığı bir film, isminden de anlaşıldığı üzere. Ta Yi San dizisinin yayınlandığı dönemden beri aslını merak ettiğimiz bir hikaye. Çok acıklı bir hikaye aynı zaman.
2015 yılında zengin kadrosu ile ödülden ödüle koşan bir film olmuş o acıklı hikaye.
Gerçekten böyle bir olayın yaşanmış olması gerçeği, insanın yüreğinde ince bir sızı bırakıyor her zaman.
Güncel olarak takip ettiğim Haechi'yi izlerken yorumlarda bu filmin tavsiyesini görünce hemen izlemek istedim. Kral Yeongjo'nun gençlik yıllarındaki adalet arayışını görünce kendi oğlunu bir sandığa kitleyip ölüme terk edecek kadar zalim olamayacağını düşündüm. Tek oğlunu terk edemeyeceğini düşündüm. Yoksa güç Kral'ı da mı değiştirmişti?
Bu soruların cevabını film bize herkes insan, herkesin zayıf yönleri var, şeklinde veriyor.
Bir anlık kızgınlıklar konumu değiştikçe insanın daha da başına bela olur cevabını veriyor.
Tüm kadro beklendiği gibi başarılı bir performans sergiliyor kesinlikle. Özellikle En İyi Oyuncu Ödülü'nü alan Yoo Ah In bir başka başarılı. Kendisine tarihi karakterleri oynamak bir başka yakışıyor. Filmin dikkat çeken bir başka ismi So Ji Sub ssi. Konuk oyuncu misali filmin sonunda yer alsa da, dansı ile seyirciye aktardığı duygular çok başarılı.
Özetle mutlaka izlenmesi gereken bir yapım. Çok ağlayan varmış izlerken. Ben hikayeyi bildiğim ve izlerken çok ara verdiğim için öyle çok ağlamadım ama yine de içimi sızlatan bir yapım oldu. Müzikleri de ile de ödül alan film aynı zamanda. Bencede o müzikler filmi bir tık daha yukarı taşıyor izlerken...
-Spoiler-
Prens Sado ile Kral arasında olan aslında basit bir baba-oğul zıtlaşmasıydı, her ailede olan. Baba oğlunun daha iyi olması için aşırı baskıcı, oğulda bu kadar baskıya dayanamayıp isyan eden taraf... Ama işin içine politika,iktidar,güç meseleleri dahil olunca barışı mümkün olmayan bir ayrılığa dönüşüyor. Filmde herkesin haksız olduğunu ve herkesin haklı bir noktası olduğunu görüp susuyorsunuz. Çünkü bu gerçek hayat...
Filmde beni en çok yaralayan sahne Prens Sado'nun sandığın içinde susuzluktan kururken kendi sidiğini içmeye çalışmasıydı.
Bu kadın Moon Geun Young... Filmin yapım ekibi de çok başarılıydı. Yaşlandırma teknikleri çok başarılı ve gerçekçiydi. Ne kadar yaşlı olurlarsa olsunlar daha genç ve güzel göstermeye çalışılan bir prodüksiyon yerine gerçek görsellikle ilgilenen, detaycı bir ekip vardı ekranda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder